In maart 2019 ontmoette ik voor het eerst mijn biologische moeder en de rest van mijn familie in Indonesië. In deze serie van blogs vertel ik hoe het sindsdien verder is gegaan.
Na mijn moeder te hebben ontmoet in Indonesië, kwam ik terug in Nederland vol goede ambities. Het allerbelangrijkste vond ik dat ik mijn Indonesische moeder moest helpen aan een beter bestaan. Ik wilde haar uit de armoede helpen. Dat gunde ik haar. Zoals zij mij ook ooit leven heeft gegund.
Al snel kwam ik er achter dat hulp op afstand behoorlijk moeilijk kan zijn. Ik had dat eigenlijk ook niet anders verwacht en was hier vanuit alle kanten wel voor gewaarschuwd. In deze serie blogs gaan jullie lezen waar jullie precies voor gewaarschuwd voor moeten zijn, mochten jullie ooit hetzelfde pad willen bewandelen.
De meeste uitdagingen worden vooral veroorzaakt door cultuurverschillen. De Indonesisch cultuur brengt een hele andere mentaliteit voort, hoe mensen in het leven staan. Hierdoor is het lastig om afspraken te maken. In het begin stuurde ik bijvoorbeeld soms geld zonder eigenlijk kritisch te zijn waaraan het nu besteed zou worden. Geld komt echter altijd ergens anders terecht dan waar het voor bedoeld was.
Je kan dan beslissen om helemaal geen geld meer te geven. Maar je kan ook kiezen voor een wat moeilijke weg. Dus … op 30 december 2022 zat ik het vliegtuig naar Jakarta en op 31 december vierde ik oud en nieuw met mijn moeder in Rangkasbitung, Banten, West Java. Mijn goede voornemens voor 2023: Mijn moeder helpen door in Indonesië te zijn.
In verschillende blogs, de een wat langer dan de ander, probeer ik mijn verschillende ervaringen uiteen te zetten. Schrijven zal in het begin wat roestig zijn, maar ik hoop dat ik in de loop van de tijd een beetje loskom en jullie ook een beetje kan amuseren. Er valt namelijk zat te lachen hier in Indonesië.
Ik hoop vooral dat andere geadopteerde Indonesiërs zich open stellen voor de cultuur uit het moederland. Ik denk dat vele van lotgenoten zich net als ik zich vervreemd voelen van hun afkomst. Voor mezelf wil ik dat mijn komst naar Indonesië ook een plek geven. Ik probeer elke week iets te schrijven. Ben je geadopteerd maar nog nooit terug geweest of ben je ooit enkel en alleen terug geweest met je Nederlandse ouders op rootsreis dan hoop ik je te hiermee te kunnen overhalen om alsnog zelf te gaan.